Κυριακή 10 Μαΐου 2015

Μάνα - Γιαγιά - Μάνα...
Η ροή... 
της...ζωής... 
και των καταστάσεων....
ανατρέπονται - αλλάζουν 
από στιγμή σε στιγμή...
μέρα με την μέρα...
Είναι όμως κάποιες στιγμές... 
βαθιά χαραγμένες στην ψυχή
την καρδιά και το μυαλό...
Στιγμές... σφραγίδα
Αυτές που σου δίνουν την δύναμη
να αναπτύξεις την προσωπικότητά σου
Η βάση του ΄΄εγώ΄΄ το ποιος ΄΄είσαι΄΄
Ολα ξεκινούν απο τον άνθρωπο
που θα σου ανοίξει την πόρτα
να δείς τον υπόλοιπο κόσμο.

- Ο δικός μου άνθρωπος
μετανάστης στην ίδια του την πατρίδα...
με πληγές στην καρδιά και το κορμί
με απώλειες αγαπημένων ανθρώπων
όντας σε μεγάλη ηλικία
είχε την δύναμη να αναστήσει
δυο ψυχές
Αυτή η δύναμη...
είναι η κληρονομιά μας...
Η αγάπη της.... μάθημα ζωής...
Ο σεβασμός στους ανθρώπους... 
λάβαρο επανάστασης
για έναν όμορφο κόσμο
Αυτόν που διδάσκουμε στα δικά μας παιδιά.



Στ' άσπρα σεντόνια κρυφά, γέλια παιδικά...
Σαν το ζυμάρι απαλά χέρια μου λευκά...
Τότε της μάνας η αγκαλιά μας έχτιζε φωλιά στον ουρανό
Τώρα η αγάπη βουνό σώμα μου ορφανό...

Μάνα μου σαν το πρώτο κλάμα μου
κάθε μου δάκρυ
της ζωής το θαύμα μου
Μάνα μου σαν το πρώτο γάλα μου κάθε μου αγάπη...

Δυο φανταράκια, σειρά
μάγουλα καυτά
Σαν τη φτερούγα ανοιχτά χέρια μου λευκά...
Τότε της μάνας η αγκαλιά μας έπαιρνε τη φωτιά απ'το μυαλό
Τώρα δε βρίσκεις νερό στόμα μου στεγνό...

Μάνα μου σαν το πρώτο κλάμα μου
κάθε μου δάκρυ
της ζωής το θαύμα μου
Μάνα μου σαν το πρώτο γάλα μου κάθε μου αγάπη...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου